ATAM SİZ RAHAT UYUYUN GENÇLERİNİZ SİZE LAYIK... YILLAR SONRA “SATICININ ÖLÜMÜ”... BİR BÜYÜK SANATÇI, BİR İSTANBUL BEYEFENDİSİ ARGUN KINAL’A VEDA... 29 10 2015...

ATAM SİZ RAHAT UYUYUN  GENÇLERİNİZ  SİZE LAYIK... YILLAR SONRA “SATICININ ÖLÜMÜ”... BİR BÜYÜK SANATÇI, BİR İSTANBUL BEYEFENDİSİ  ARGUN KINAL’A VEDA... 29 10 2015...

29 Ekim 2015. En büyük bayramımız kutlu olsun.

"Hepiniz milletvekili olabilirsiniz, bakan olabilirsiniz. Hatta cumhurbaşkanı olabilirsiniz. Fakat sanatkâr olamazsınız"                                                                                                                                            

"Bir millet sanattan ve sanatkârdan mahrumsa tam bir hayata malik olamaz. Böyle bir millet bir ayağı topal, bir kolu çolak, sakat ve alil bir kimse gibidir. Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş olur."  diyen Ulu Önderimiz, Ata’mız siz rahat uyuyunuz gençleriniz size layık...

 

Yıl yanılmıyorsam 1968, babamın görevi icabı bulunduğu Ankara’da şubat tatili süresince sevgili babacığım tiyatro aşığı oğlunu ruhunu beslesin diye, her gece bir tiyatro oyununa  götürüyor. Ankara Meydan Sahnesi, Orduevi’nin tam karşısı minik bir salon, ama unutulmaz oyunlar oynuyorlardı. Bunlardan bir tanesi de “Satıcının Ölümü” ve büyük usta Yıldırım Önal unutamayacağım bir tiyatro şöleniydi, çok küçüktüm ama sisli anılarım içinde hemen yerini almıştı.  14 Mayıs 1969 tarihli Milliyet Gazetesi Arşivi’nden bir alıntı kadro hakkında sizlere bilgi verebilir: “Oyunun ilginç yönlerinden biri de başarılı bir tedaviden sonra tekrar sahneye dönen ve muntazam bir sahne hayatı yaşayan Yıldırım Önal’ın oyunun başrolünde oynamasıdır. Güçlü bir kompozisyon yaratan Yıldırım Önal’dan başka diğer başrollerde  Mediha Köroğlu, Çetin Köroğlu, Uğur Erkır, Teoman Özer, Kenan Işık, Zihni Göktay oynamakta ve Ankara Meydan Sahnesinin bütün kadrosu oyunda rol alıyor.”

Oyunun bu versionundan bahsetmemin nedeni kendi anılarımdan da yola çıkmaktı. Bu yorumun dışında 1962 İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları, 1983 TRT’de TV filmi, 1989 yılında Ankara Devlet Tiyatrosu yorumları benim arşivimde yakalayabildiğim en fazla üzerinde durulanları.                       1962 İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları kadrosunda bakın kimler var: Avni Dilligil rejisi Samiye Hün, Avni Dilligil,Erhan Dilligil, Ekrem Birerdinç, Tolga Aşkıner, Neş’e Tandoğan, Zihni Rona, Muhip Arcıman, Doğan Sevsevil, Ali Yürük, Hale Rakunt, Oral Yenci, Leyla Altın ve Gülen Kıpçak. 1983 TRT’de TV filmi kadrosunda bakın kimler var: Asuman Korad, Gülcan As, Serhat Nalbantoğlu, Adsız Karaduman, Ertan Savaşçı, Alp Öyken, Ferdi Merter, Hidayet Taş ve Can Öztopçu.  1989 yılında Ankara Devlet Tiyatrosu kadrosunda bakın kimler var: Asuman Korad rejisi  Gülsen Tunççekiç, Ergun Uçucu, Cemil Özbayer, Zafer Kayaokay, Bilal Gürdere, Nesrin Süsoy, Erhan Gökgücü, Turgut Okutman, Mehmet Gökçer, Serpil Çağıran, Cahit Çağıranve Nilgün Tan.

Gelelim günümüze... Dün akşam Kozzy Gazanfer Özcan Sahnesi’ne ilk kez gittim. Bu şirin ve güzel alışveriş merkezinde güzel ve rahat bir salonda bir tiyatro şöleni yaşadım. Ankara Devlet Tiyatrosu “Satıcının Ölümü” oyunuyla İstanbul’umuza konuk gelmişlerdi. Bu arada İstanbul Devlet Tiyatrosu Caddebostan ve Kozyatağı’nda sahnelerini kullanmaya başlamakla Kadıköy’üme büyük bir hediye sunuyorlar. Sayın Zafer Kayaokay ve ekibine birinci teşekkürüm bu konuda. Sayın Zafer Kayaokay’a ikinci teşekkürüm bu oyunu İstanbul’a getirmiş olması nedeniyle, ama umarız bir kez daha gelirler de bilet bulunmaması nedeniyle izleyemeyenlere bir fırsat verirler. Bütün versiyonlarda kullanılan Orhan Burian çevirisi her zaman güncelliğini korumakta.  Sayın Zafer Kayaokay’a üçüncü teşekkürüm bu oyunun rejisörlüğü ile ilgili. Tek kelime ile muhteşemdi. Savaş Çevirel’in aşırı sadelikte ve aşırı işlevsel olan dekor tasarımı  ile tam anlamıyla oyunun orjinal metinine bağlı kalınmış, kutluyorum. İmkanların genişliğine rağmen en ufak bir abartıya girmemişler kendileri. Sevgi Türkay kostüm tasarımıyla tam anlamıyla mükemmel. Çetin Atay Dekor ve Kostüm ile bağlantıyı o kadar güzel kurmuş ki tamamen matematiksel. Can Atilla’nın müziği ile bir ara kendimden geçtiğimi sandım. Hepsini pırıl pırıl alınlarından öperim. Oyun Asuman Korad’ın Anısına sergilenmekte. Bu oyunu hem oynamış hem de yönetmiş olan ustayı saygı ile anıyorum. 

Oyunculara gelince;  Can Öztopçu ve Şahap Sayılgan’ı izlemek yıllanmış bir şarabı içmek gibiydi. Ne kadar özlemişim bu iki ustayı izlemeyi. İyi ki varlar ve iyi ki bizler onları izleyebiliyoruz... Buğra Koçtepe, Kutay Sungar ikilisine hayran kaldım. Oyun tekstinin en ufak bir kıvrımını bile atlamadılar. Onların gözlerinden yaş akmaya başladığında ben de onlarla birlikte gözyaşlarıma boğulmuştum. Ben, Eren Oray’a hayran kaldım, bundan sonra kendisini çok yakından takip edeceğim. Gülçin Yaşaroğlu tek kelimeyle mükemmeldi. Dinginliği, oyunu harf harf ve hece hece yorumlaması, sahne hakimiyeti ile harikulade. Serap Kunak sahneye çok yakışıyor. Ve gelelim en özel kişiye; Sayın Erdal Küçükkömürcü, emeğinize yüreğinize sağlık... Akıttığınız her damla ter için hakkınızı helal ediniz... Sizin gözünüzden yaşlar akmaya başladığında ben ışığınız ve virtüoziteniz karşısında koltuğumda küçülüp katıla katıla ağlıyordum... Oyun çıkışında tanışmak fırsatını verdiğiniz için şükranlarımla. Mütevazılığınız, kibarlığınız karşısında saygı ile eğiliyorum. “Anket Defteri” kitabım için röportaj teklifimi kabul ettiğiniz için de bir kez daha şükranlarımı sunarım. Bizim jenerasyonun Türkiye’min en büyük yeteneklerinden birisi karşısında çok heyecanlandım konuşurken.

Ne yazık ki bu oyun en az yirmi kez İstanbul’da oynanmak mecburiyeti olduğu için Rotary Ödülleri için değerlendirme dışı. Tekrar tekrar hepinizi kutluyorum, alnınızda ışığı hisseden büyük yeteneklersiniz...

 

Geçen yazımda “Yaprak Dökümü” hakkında yazmıştım. Hepsi içinde benim için en farklı kişi Argun Kınal Ağabeyimdi. En güzel günümde, en kötü günümde hep desteğini hissettiğim bir ağabeyimdi. Kendisi hakkında internet ortamında yazdığım yazıyı aktarıyorum.

“Bir İstanbul Beyefendisi, Örnek Sanatçı, Örnek Dost, Örnek İnsan, Pırlanta Ağabeyimiz Sizi Çok Özleyeceğim.
"Ömrümün sonbaharında, günlerim pastelleşirken, bu ödül renklendirecek." demiştiniz "2013-2014 Rotary Onur Ödülü'"nüzü alırken.
İsminizi hep yaşatmak için söz veriyorum... Argun Kınal Ağabeyim.... Gülsün Siren Üstadımız'ı hiç yalnız bırakmamaya çalışacağız...”

“Cyrano” oyununun ilk gecesinde oyun sonunda Erhan Yazıcıoğlu Beyefendinin jesti muhteşemdi.  Argun Kınal Ağabeyimin büyük bir fotografı ile sahneye çıkması nasıl bir incelik! Aynı şekilde Tomris İncer’in fotografı ile sevgili Yiğit Sertdemir selama çıktı. Sevgili Yiğit Sertdemir için teatral hayatının bana göre en zor gecesiydi. Kimse fark etmedi ama en ön sırada olduğum için gözlemledim. Gelenekler gereği ilk gece oyuna emeği geçenler sahneye davet edilirken sevgili Yiğit Sertdemir dikkat etmeyen kimsenin göremeyeceği bir açıda kendini yüreğinin akışına bıraktı. O an yaşadığı gel gitleri oturduğum koltukta hissettim. Sevgili Yiğit Sertdemir ve Eraslan Sağlam’a bir kez daha sabır dilerim.

Bir büyük usta Çetin Altan üstadımız için torunu sevgili öğrencim Sanem Altan kızıma ve Sevgili anneciğimin can dostu, kardeşi gibi gördüğü Üstadımızın kız kardeşi Doktor Gülderen Alpagut ve ailesine de sabır diliyorum. 

En büyük bayramımızı bir kez daha kutluyorum.

29 10 2015

Can Murat Yaşar Şengel

cansengel@hotmail.com                                                                                                              cansengel@gmail.com